OUTBACK

5 - 9 oktober
OUTBACK

Na een lange nacht met weinig slaap, althans we pakten wel wat slaap mee door op de grond te gaan liggen in onze slaapzak op het vliegveld. Hierbij werden we wat raar aangekeken, maar och. We haalden onze auto op bij Britz en boekten nog een extra dagje bij onze Relocation deal. We betaalden 5 dollar per dag voor onze four wheel drive car en de dag extra kostte 75 dollar. Verder moesten we alleen de benzine nog betalen, maar het waren wat km.
Eerst boodschappen ingeslagen voor de komende 5 dagen en we maakten meteen wat km naar het zuiden. Na een uurtje of vier rijden waren we toch wel erg moe en besloten we een camping te zoeken. Tentje op gezet, spulletjes een beetje uitgestalt (in hoeverre dat kan) en Mirthe verlangde naar een verkoeling en sprong het ijskoude water in. in het donker achter de auto gekookt. Mooi hoe ze alles zo in een auto krijgen. Kookspullen, de tent, servies, lampjes alles zat erin. Gezellig in het donker gegeten en een man vertelde ons wat we allemaal moesten gaan zien in de 5 dagen die we hadden.

's nachts schrok Mirthe wakker omdat de overtent van de tent afwaaide, dus Lilly werd ook wakker en fixte het even. in de ochtend was het al erg warm en je kon goed voelen dat we in de woestijn beland waren. Hit the road ....
Heerlijk gevoel zo door de outback rijden, helemaal niks om je heen alleen maar natuur. Drie meiden in de middle of nowhere!

Op weg naar de Ayers Rock aka Uluru, het hoogtepunt van Australie. Jullie hebben er vast ook wel eens van gehoord. Een grote rots die verkleurt met zonsondergang. Vanaf de eerste camping waar we sliepen naar de Ayers Rock was een uurtje of drie. We besloten eerst de tent op te gaan zetten bij de camping in de buurt van de Ayers Rock. Het was een leuke camping met een zwembad, heerlijk even afkoelen in die hitte (40 graden). Rond een uurtje of half zes reden we naar de Ayers Rock om de zonsondergang te zien. De rots verkleurde echt naarmate het donkerder werd, betoverend!
Echt weer een herinnering om nooit te vergeten. Op de auto, kijken naar de zonsondergang en toen de zon onder was overal sterren. Er is bijna geen licht daar, dus het is dan zo mooi donker. Lekker muziekje aan en dansend op de auto sloten we onze avond af.

Na een schitterende nacht in een open tent (hadden de overtent eraf gelaten) onder de sterrenhemel, werden we op tijd gewerkt door de wekker. Na een paar keer snoozen besloten we om 5.45 uur er toch echt uit te gaan om de sunrise te kunnen zien.
Halfwakker stapten we onze auto uit en liepen we naar de beste spot voor de zonsopgang. Toen kwam een man naar ons toe dat we de auto helemaal open hadden laten staan en dat de lichten ook nog eens aanstonden, pff slapertjes dat we zijn. We genoten van de eerste ochtendzonnestralen en maakten onze dagelijkse kost havermout achter de auto. Terug naar de camping besloten we onze spullen in te pakken en richting Cooperpedy te rijden. Tussendoor een aantal stops waaronder we ook een heerlijk eitje bakten langs de snelweg. Wat een onbeschrijfelijk gevoel dat je daar dan aan de kant van de weg staat met z'n drietjes een eitje aan het bakken bent in de hete zon en gewoon niemand om je heen hoort. Het eitje eten was een minder groot succes, want echt overal zaten vliegen. Ze zaten op je gezicht en op je eten, bah! Snel weer verder...

Tijd voor een aantal foto's met een kangaroo bord en de prachtige uitzichten van de outback. Dachten we even aan een kangaroo bord te gaan hangen, maar dat werd Femkes' rug fataal. Met veel moeite brachten we haar naar de auto en zijn we toch maar door gereden.
Cooperpedy hebben we helaas niet gehaald, maar 150 km daarvoor was een camping met een tankstation. Je moet wel opletten zo in de outback, want voor je het weet sta je langs de weg zonder benzine..
Lilly en Mirthe zetten de tent op en Femke maakte zittend het eten, wat een teamwork. Zelfs mensen op de camping stonden versteld van ons teamwork, dus ouders no worries!
Femke had erg veel pijn, dus Lilly had even de fysio uitgehangen en daarna zijn we met een muziekje en weer onder de adembenemende sterrenhemel in slaap gevallen...

We werden wakker geschut door een schreeuwende Femke. Ze stond na het slapen op en het schoot zo erg in haar rug, ze kon niet meer staan of liggen. De camping was heel meegaand en een vrouw gaf wat codainetabletten aan Femke. Helaas kon Femke niet meer rijden met de medicatie, dus moest Lilly het gehele stuk alleen doen. Het was een lang stuk (800 km) naar de volgende stop. In Cooperpedy zijn we gestopt voor een koffietje. Daar waren ondergrondse huizen en cafes. Dit omdat het zo warm is en dat maakt de huizen koeler, leuk om te zien.
Het was een lange weg, met veel dode kangaroos langs de weg. We besloten het wat gezelliger te maken door liedjes te zingen en wist je datjes te bedenken.

Want Wist je dat:
* we denken slangen in de outback te zien, maar dat dat steeds stukken autobanden zijn.
* we dachten dat we de Ayers Rock bereikt hadden, maar dat dat maar een lelijke rots was ivm de Ayers Rock.
* Mirthe van wildplassen houdt en Lilly en Femke het ook geleerd hebben.
* Mirthe denkt dat als er een vogel met 140 km/h tegen de auto vliegt die ipv dood is een hersenschudding op heeft gelopen.
* Sneakers onder jurkjes een nieuwe mode wordt in Aussie.
* links rijden helemaal niet moeilijk is.
* we niet durven te zwemmen in Aussie omdat er een sharkattack is geweest in Byron Bay. Dit gebeurd eens in de 26 jaar ofzo.
* je op tijd moet tanken als je in de woestijn bent.
* je overal kan slapen op het vliegveld.

WIST JE DAT we al 6 weken met elkaar aan het reizen zijn zonder problemen en echt zo ongelofelijk genieten
... we elkaar gaan missen als we over een dikke week, allemaal een andere weg op gaan (misschien dat Femke en Lilly nog wel wat langer bij elkaar blijven)
... EN we nog lang niet naar huis willen!!!

Rond 17.15 u kwamen we aan op de camping van Port Augusta. De laatste stop voordat we Adelaide binnen rijden. Deze camping ligt aan de zee. We hadden allemaal honger en aten het overgebleven eten van de dag ervoor op, niks weggooien! We aten ons eten op het grasveldje bij de laatste zonnestralen op. Als toetje ipv sinaasappels maar eens lekker Timtams gekocht en opgesmuld! Voor de laatste keer lekker op tijd naar bed in de outback en morgen ontbijten, opruimen en nog een aantal uren rijden richting Adelaide, waar we op 9 oktober in de middag aankwamen bij Britz om onze auto af te gooien.

Mirthe en Femke belden een jongen op die ze in Bali ontmoette afgelopen jaar. Daar mochten we overnachten en hij kwam ons zelfs ook nog eens halen bij Britz. Super lief dus. Hij woonde met een andere jongen in een heel erg groot huis in Adelaide met uitzicht op zee. Eindelijk weer op een lekker matras slapen en weer wat mensen om ons heen. We gingen met Shaun en zijn vrienden uit eten en lekker wat wijntjes drinken. Die vielen toch wel erg zwaar, dus toen we thuis waren sliep iedereen binnen een paar minuten.

Momenteel zijn we een beetje aan het bedenken wat we nog allemaal willen gaan doen en willen we ook graag de Great Ocean Road nog rijden. Even afwachten of dat nog allemaal gaat lukken. Lilly haar plan is om nog een tijdje in Aussie te blijven en accomodatiewerk te gaan doen en rond kerst naar familie in Tasmanie te gaan en in januari door te trekken naar Azie. Mirthe gaat ons alweer bijna verlaten en vliegt 17 oktober richting Cairns om de Oostkust alleen te gaan reizen en Femke wil nog een aantal dagen terug naar Sydney en dan gaat ze met Imco naar Nieuw-Zeeland. Spannend en leuk allemaal!